Woensdag 20 mei 2009:
Om 4u staan we op om de 4×4 te nemen richting San Blas. Het eerste stuk weg was zeer goed te doen met niet al te veel bulten in de weg. Onderweg stoppen we nog even om wat eten te kopen en zo veel mogelijk geld af te halen. Op de San Blas eilanden zijn er namelijk geen banken en is er zelfs ook geen internet. Bleek nu dat al onze kaarten niet meer werkten, mijn creditcard was over zijn limiet, Griet haar kaart wisten we de code niet meer van en Griet haar creditcard werkte ook niet. Gewapend met enkel 500 dollar voor een ganse week San Blas dan maar op goed geluk vertrokken. Onze chauffeur was echt nen zot die over de modder-, kiezel-, halfgeasfalteerde wegen VLOOG gelijk nen halve gare met de airco dan nog es op het koudste. Na anderhalfuur van door elkaar geschut geweest te zijn, werden we dan in een bootje gedumpt om ons richting onze zeilboot te brengen. Daar aangekomen varen we uit samen met nog 2 andere koppels en de kapitein Tony en zijn vriendin Karen richting paradijs.
Aangekomen op onze plaats waar we de nacht gingen doorbrengen, hebben we dan nog kunnen snorkelen en op het parelwitte strand van een eilandje kunnen wandelen, echt zalig. Een geluk dat we naar Barbara (mijn zus) hebben kunnen bellen die onze bootreis via internet betaald heeft ,want anders gingen we niet veel verder meer gekomen zijn met onze 500 dollar cash geld. Maar eind goed al goed ,we konden zonder geldzorgen genieten van onze bootreis.
De San Blas eilanden zijn de verblijfplaats van de Kuna indianen. Ze gaan dan ook met hun kano’s van boot naar boot om hun waren te verkopen. Het enige wat ze hadden was kreeft en krab, was dat nu even pech 😉 dit hebben we ons dan maar es goed laten smaken.
Donderdag 21 mei 2009:
Opgestaan na een warme nacht in een kajuit direct met een duik in het water de dag begonnen. Na het ontbijt lichten we het anker en zeilen we naar een andere eilandengroep. Daar aangekomen hebben we links van ons een eilandje en rechts van ons 1. En wat zien we op het eilandje rechts van ons? Toch ni onze vrienden van de FORTIS die daar blijkbaar een soort van teambuilding aan het doen waren. „Hmmm, waar halen ze toch het geld vandaan“ was onze eerste gedachte die in ons hoofd opkwam. We konden het dan ook niet laten om dit bij onze terugkomst in België aan het Nieuwsblad te melden, zie: Fortis aangespoeld op tropisch eiland
Na wat op het gemak gezwommen en gesnorkeld te hebben ,wordt de boot aangevallen door duizenden bijen. Tony, de kapitein heeft een ganse bus insectenspray en 3 brandblussers volledig leeggespoten op die bijen, maar het was nog altijd niet genoeg. Hebben we dan maar snel het anker gelicht en gelijk een zot slalommend weggevaren, wetende dat er nog een koppel aan het snorkelen was. Onderweg een aantal emmers water op de bijen gesmeten maar dit was precies nog altijd niet genoeg, ze bleven maar komen. Nadat hun aantal aanzienlijk geminderd was zijn we dan het koppel gaan ophalen dat nog achtergebleven was en zijn we maar naar andere oorden gevaren.
Het was dan ook eens tijd om de schade op te meten: ik 2 bijenbeten (he, tiens, zo een beten heb ik nog niet gehad op deze reis), Tony 1 beet, de boot flink beschadigd waar het anker tegen de boeg geslagen heeft tijdens ons geslalom en een gans kerkhof van bijen op de boot. Na al deze commotie dan bekomen met een lekkere portie kreeft (zo een leven zou ik gewoon kunnen worden).
Vrijdag 22 mei 2009:
Op het gemak teruggekeerd naar de plaats waar we vertrokken zijn om dan naar ons hotel op een ander eiland gebracht te worden. Hier zaten we in een echt luxehotel El Porvenir, een hangar met ertussen muurtjes gemetseld , natuurlijke airco van boven,door en onder de deur en in zeer nauw contact met onze buren, alsof ze lekker knus bij ons in bed lagen te snurken. De douche: een PVC buis met enkel koud water (wat wel deugd deed met het te warme weer). Het eten was ook echt luxe: elke dag ´s middags en ´s avonds keuze uit gefrituurde kip of gefrituurde vis met frieten en als we geluk hadden een blaadje sla, echt heerlijk. Excursies zaten in de prijs waardoor ons All-inclusive pakket compleet was.
Zaterdag 23 mei 2009:
Opnieuw lekker gegeten en een strandexcursie gemaakt in de voormiddag. In de namiddag een bezoek gebracht aan een echt Kuna-dorp.
Zondag 24 mei 2009:
We kregen maar niet genoeg van het goede eten dus zijn we daar nog tot de middag gebleven om nog lekker te lunchen. In de namiddag hadden we dan opnieuw een 4×4 tocht op het programma staan terug naar Panama City. Deze keer een veel rustigere rit gehad. ´s avonds om eens iets anders te eten naar een zeer lekkere Italliaan gaan eten, lekkere Carpaccio,mmm. Hadden nog geld over dus waarom niet even een casino binnenstappen om wat geld in een slot te steken, natuurlijk niets gewonnen 🙁
Maandag 25 mei 2009:
Opnieuw vroeg uit de veren om de trein richting Colón te nemen. Deze treinrit gaat parallel aan het Panama-kanaal en in het oerwoud. Daar aangekomen hebben we taxi genomen naar de sluizen van Gatun om eens het kanaal te zien langs de kant van de Caribische zee. Na een paar grote boten daar vertrokken richting Portobelo, dat sterk aanbevolen was in onze reisgids omwille van de forten in de streek. Bleek het hier in ons ogen toch een beetje overroepen met zwaar bevuilde forten. Snel teruggekeerd richting Colón waar we dan de bus moesten nemen richting Panama. Er stond juist een bus klaar die ons nog mee kon nemen. We komen op de bus en zien dat er geen plaats meer is, de chauffeur roept tegen ons dat we achteraan naar het toilet moeten lopen, ´huh´ denken we. Wij naar achteren en zien dat daar nog een aantal tamboeretjes staan waar we ons op kunnen zetten in de middengang (voor een busreis van 2uur, amaai mijn gat), enkel in Latijns-Amerika zeker 🙂 .
Dinsdag 26 mei 2009:
De bus richting Santa Clara genomen. Een badplaats aan de Pacifische kust voor de verandering. Heel zonnig, prachtig strand, mooi (prive)zwembad (We waren daar de enige gasten) en vooral weer veel…..MUGGEN, jipie. Toch genoten van een relax-tweedaagse om onze reis mee te eindigen.
27 mei 2009 – 29 mei 2009:
Veel zon, zwemmen en vooral veel rusten. Terug bus naar Panama en nog eens goed gaan eten en dan zit de reis er op. Terug richting België waar we kunnen uitkijken om binnen 2 maand terug in New York te zijn.
Tot in België, groetjes,
David en Griet
