Blog van Griet en David

Vrijdag 7 oktober 2011

Vandaag moeten we wachten tot we een telefoontje krijgen van de garage. We moeten om 10uur uitchecken uit het hostel, maar mogen de faciliteiten gebruiken tot wanneer we willen. Dat komt goed uit, want zo kunnen we gezellig aan het zwembad blijven en wanneer de nood het hoogst is (lees: de zon teveel begint te stekken…) kunnen we ons afkoelen. Ongeduldig zoals we zijn, bellen we een paar keer naar de garage om te horen hoe ver ze zitten. aiai, en zeggen dat ik daar zelf ambetant van word op het werk als mensen beginnen bellen om te pushen haha 😉

Rond half 4, ja pas om half 4, krijgen we uiteindelijk het verlossende telefoontje van de garage dat de auto klaar is en goedgekeurd (zelfs de immobiliser-uitzondering is in orde). Yeah! Op de afrekening van de garage zien we dat ze MAAR 4uur aan de auto gewerkt hebben (wat hebben die dan 2dagen met onze auto eigenlijk gedaan????). Nu ja het olielek is gedicht en wij kunnen met onze papieren naar het kantoor van het departement transport gaan. Zo fier als ne gieter komen we daar buiten met onze nieuwe nummerplaten die we dan maar direct op onze auto schroeven.

Met een auto geregistreerd tot begin april kunnen we eindelijk vertrekken naar Purnululu Nationaal Park (The bungle bungles). De dag is nog niet om, dus beslissen we om alvast een stuk te beginnen rijden tot aan de afslag, zo een 250km verder, en daar te overnachten aan een rest area. Op die manier kunnen we morgenvroeg heel vroeg de weg naar het park afleggen en zijn we voor de hitte daar. Zo gezegd, zo gedaan. Het begint buiten al donker te worden en dat de beestjes dan graag de weg oversteken hebben we geweten. We moeten allebei onze ogen gericht houden op de zijkanten van de weg om maar geen skippie’s, vogels, koeien of paarden omver te rijden 🙁 1keer is het bijna zover, een kangoeroe steekt de weg over op een paar meter voor onze wagen. Zo weten we ook ineens dat we goeie remmen hebben.

Zaterdag 8 oktober 2011

5u30, rise and shine! na een deugdoend kopje koffie en boterhammekes mee choco (helaas geen nutella), vertrekken we naar de ingang van de 4X4 weg die ons naar Bungle Bungles zal brengen. Daar aangekomen zien we dat er een hek geplaatst is voor de weg met de mededeling – ROAD CLOSED – lap zeg!! Andere toeristen staat er beteuterd bij en wisten ons te vertellen dat er terug branden zijn uitgebroken en het nog zeker tot na het weekend zal duren alvorens ze de weg weer gaan opendoen. Het lijkt wel alsof het niet mocht zijn voor ons. We laten het niet aan ons hart komen en beslissen om niet langer te wachten en rijden de weg terug om de Gibb River Road op te gaan. We tanken alles nog eens goed vol en kopen nog wat eten in Wyndham. De komende paar dagen zal het vanuit onze kant wat stil zijn aangezien we door sterk afgelegen gebieden zullen reizen. We zien jullie binnen een goeie week. Tot dan…