Blog van Griet en David

Donderdag 22 december 2011

Toen we op de Great Ocean Road reden, gaf onze kilometriek opeens 355.500km aan. Jipie, jeij, we hebben de grens van 20.000 afgelegde kilometers overschreden. Het is dan ook weer eens grondig tijd dat ons bakske een verwenbeurt krijgt om u tegen te zeggen. We trakteren hem op een groot onderhoud en geven hem ook nog eens 4 nieuwe pootjes om op te staan. Toen we Darwin uitreden, had de garagist ons gezegd dat we nog zo’n 20.000 km met de banden gingen kunnen rijden alvorens ze aan vervanging toe waren. Nu ziet onze wagen er opeens ook weer veel stoerder uit met zijn spiksplinternieuwe banden die hem wat een bad-ass look geven. De verwenbeurt van de wagen neemt gans de dag in beslag, waardoor we ons moesten bezighouden met de was en de plas, beetje internetten bij Mcdonalds, beetje rusten in het park, beetje van de zon genieten.

‘s Avonds rijden we de zonsondergang tegemoet langs de kustlijn van Melbourne op zoek naar een slaapplaats. Onderweg is het hier van m’a-tu-vu, waarbij de lokale bevolking graag uitpakt met hun lichaam tijdens hun loopsessie met hond of een wandelingetje met de babykoets. Ook de fils-à-papa rijdt samen met zijn vriendinneke in vader’s cabrio zijn nutteloze toerkes tot hij zeker is dat iedereen het gezien heeft. We zijn duidelijk in de rijkere sub-urbs van Melbourne, nu ja, de enorme villa’s met zeezicht hadden dit al verraden.

Vrijdag 23 december 2011

We staan vroeg op voor een bezoek aan de grote stad. We vinden een goedkope parkeergarage aan de Docklands en gaan van daaruit met de gratis toeristentram tot Federation Square. Dit plein is het startpunt van de meeste evenementen van Melbourne, dus een ideale plek om de stad te gaan verkennen. Het plein is momenteel superdruk en straalt 1 en al kerst uit. Het kerstgevoel is (nog) niet aan ons besteed want terrasjes en een bakkende zon zijn niet echt wat wij verstaan bij Kerst. Als we dan mensen zien rondlopen met een kerstmuts op hun hoofd krijgen we het al warm van gewoon ernaar te kijken.

Melbourne, een stad van 3,3 miljoen inwoners en toch hebben we hier een gevoel van rust. De vele parken, de rivier en de stad die rond een zeebaai gebouwd is, zijn hier wellicht de ingrediënten van. Oude gebouwen en supermoderne gebouwen wisselen elkaar af. Het visitor centre alleen al is al de moeite waard om te bezoeken.

Melbourne is 1 keer per jaar gedurende een tweetal weken in januari een drukte van jewelste wanneer The Australian Open hier georganiseerd wordt. We willen dan ook graag eens een kijkje gaan nemen naar het fameuze stadium en de omliggende tennisterreinen. Via de Championship walk passeren we langs Pete, Justine en Serena tot we aan het jaar 2011 komen waar Aussie Kim met gebalde vuist haar overwinning van dit jaar toont. We komen trouwens overal in het straatbeeld ons Kimmeke tegen aangezien ze op de reclameposters van de Australian Open van volgend jaar staat.

De rest van het stadsbezoek brengt ons langs de multiculturele wijk Fitzroy waar we Brunswick Street aflopen. Uiteindelijk belanden we op de terugweg in het Carlton garden park met zijn Royal Exhibition Centre, een oase van rust vlakbij het centrum.

De tijd begint echter te tikken want we moeten vanavond tijdig inchecken op de ferry naar Tasmanië. We hebben nog juist de tijd om een tweetal grafitti-straatjes te doen alvorens we de tram alweer terugnemen daar de Docklands.

We hebben nu een kleine kennismaking gemaakt met de stad en we vinden het al jammer dat we hier niet langer kunnen blijven. We bestempelen Melbourne als hip, klassiek, modern, gedurfd, multicultureel, heel veel cultuurmogelijkheden zoals cinema, theater, musea en we durven zelf zeggen dat het een beetje New York gehalte heeft, al is dat misschien een tikkeltje overdreven. Het krijgt alleszins een absolute JA van ons en dit is de leukste grootstad tot nu toe tijdens onze reis. Nu nog Ramsay street vinden…