Blog van Griet en David

Zondag 8 september 2013

Vroeg in de ochtend laten we Lovina achter ons en brengt onze driver Ketut ons naar Ubud. Ketut is een heel leuke driver en we hebben er vertrouwen in dat hij ons niet te veel zal opleggen. We hadden zijn contactgegevens verkregen via een Indonesische kennis van Griet en het blijkt inderdaad een joviale en eerlijke man te zijn. Deze keer rijden we dwars door het eiland en profiteren opnieuw van de trip om een paar dingen te bezoeken onderweg. De eerste stop is aan de Ulun Bratan tempel, gebouwd op het water. Zeer mooi.

De volgende side trip is via de Jatiluwih rijstvlaktes. Deze worden beschouwd als werelderfgoed en zijn door de Unesco beschermd. Uiteraard moet er geld betaald worden om hier te mogen passeren. Bovendien moet onze driver extra betalen als hij zich wilt parkeren omdat wij een foto wensen te nemen. euh, hebben we dit wel goed gezien? Ketut legt ons uit dat dit de enige manier is om van moeilijkheden bespaard te blijven. Hij mag toeristen vervoeren maar moet er dan ook voor betalen. rare toestanden toch.

Voor het middagmaal kiezen we deze keer voor een plaatselijk gerecht Babi Guling. Dit is een 4uur lang geroosterd varken met wat pikante specerijen erbovenop gegooid. Voor Griet veel te pikant maar we wilden het toch wel eens proeven. Onderweg stoppen we hier en daar nog eens om wat foto’s te nemen van landschappen. Ketut geeft enorm veel uitleg over de Indonesische cultuur. we zien bijvoorbeeld die dag enorm veel trouwpartijen aan de gang. Ketut legt uit dat er een hindoekalender bestaat waarop aangeduid staat dat die bepaalde dag goed is om te trouwen en dan doen ze dat allemaal op die bepaalde dagen. Zo zijn er ook dagen die interessant zijn om gecremeerd te worden, om gedoopt te worden… Hij legt ook uit dat baby’s erg heilig zijn en dat ze de eerste 3maanden van hun leven de grond niet mogen aanraken want volgens hun geloof zou dat ongeluk brengen. En zo komen we vlotjes aan in Ubud, het kunstenaarsdorp van Bali temidden van de rijstvlaktes. Hier zie je de ene houtbewerkingswinkel na de andere, alsook honderden kunstwinkeltjes. De soort toeristen dat je hier ziet is helemaal uiteenlopend want hier kan je zowel spotgoedkoop logeren als poepchique! Wij kiezen voor een tussenklasse hotel. Simpel, maar goed met een verrassend mooi zwembad. (Jati 3 bungalows). Het ontbijt was wel nogal basic en de koffie smaakte naar niets, maar eens je hier buiten stapt, is er keuze in overvloed van restaurants en bars.

Maandag 9 september 2013

Ubud staat niet alleen bekend voor zijn kunstenaarssfeer, maar ook voor het Monkey Forest. De naam zegt het zelf, een bos vol apen. Een leuke gezinsuitstap maar terug opgepast, die apen lijken schattig maar zijn het echt niet. We komen er toch meerdere malen met de schrik vanaf. We zagen een koppel hun boodschappentas uiteengescheurd worden want die apen hadden die banaantjes echt wel geroken hoor!

Dinsdag 10 september 2013

Met onze driver Putu keren we terug naar Sanur, naar villa Puri Ayu van onze eerste dagen. We vertrekken pas in de namiddag want we willen graag de zonsondergang zien over de tempel van Tanah Lot. Dit is een tempel gebouwd in de zee en als je geluk hebt is het net hoogtij en kan je de golven zien opboksen tegen deze tempel. Helaas is het nu laagtij, maar dat wil dan wel zeggen dat we rond de tempel kunnen stappen.
hahaha, wat een massabedoening hier. Het lijkt wel een pretpark. Overal en van alle kanten proberen ze je iets te verkopen en als je de tempeltrapjes naar omhoog wilt, dan moet je extra betalen… Je kan ook de heilige slang eens vasthouden of fotograferen…tegen betaling. Niets voor niets hier waardoor je al wantrouwig bent op voorhand als iemand iets gratis zou willen doen voor ons.
Tuur is ook weer het middelpunt van de belangstelling voor de Chinezen, Japanners, Indonesiërs en andere Aziatische soortgenoten. We hebben de indruk dat Tuur meer gefotografeerd wordt dan de tempel zelf. In het begin vonden we dit allemaal wel leuk zolang Tuur daar geen problemen van maakte, maar nu was hij lastig van al dat bepampel en vonden we het ook wel genoeg. Als bescherming draagt Griet hem in de draagzak op de buik zodat ze niet meer aan hem kunnen en valt hij zo in slaap.

Woensdag 11 september 2013

We plannen terug een rustdagje om ons klaar te maken voor de lange terugreis.

Donderdag 12 september 2013

Die ochtend krijgen we weer een staaltje van de Balinese afzetterij. Tijdens het ontbijt breekt Griet per ongeluk een bord. De serveuse die daar die ochtend stond kwam naar ons toe en begon zo heel vriendelijk te zeggen dat het geen probleem was en dat dit kon gebeuren. Een paar minuten later staat ze daar plots weer en zegt ze: ja,jullie zullen toch moeten betalen voor dat bord. Wij kijken nogal verwonderd en stellen de vraag wat het ons dan wel zou kosten. En zo snel als ze kan tellen zegt ze: 200 000 rupiah, wat overeenkomt met 10 euro. (een bord van 10euro, dat is design of zo??) We laten blijken dat ze wat aan het overdrijven is en dan zegt ze dat we het dan maar moeten bespreken bij de receptie. We zien ze dan snel naar de receptie lopen om het verhaal daar te gaan doen. We hadden al door dat dit niet pluis was; Griet is dan aan de receptie het verhaal gaan doen en daar beweerden ze terug dat we zouden moeten betalen. Ze vroeg om dit te bespreken met de manager. Een tiental minuten later kreeg ze de manager aan de lijn om haar te excuseren voor haar personeel maar dat dit uiteraard niet moet vergoed worden. Die serveuse dacht wellicht van een slag binnen te halen bij de domme toeristen en wat schoon geld te verdienen met een gebroken bord. Maar ze had terug de verkeerde toeristen vast!

Na het ontbijt rijden we terug naar de luchthaven waar we inschepen voor de vlucht naar Bangkok. Anders dan in het heengaan maken we nu wel een tussenstop. Dit bleek dan ook veel beter te zijn voor Tuur want de dag erna (Zaterdag 14september) nemen we de nachtvlucht naar Brussel. Tuurtje hebben we zo goed als niet gehoord! We kregen zelfs een compliment van een medereiziger dat hij schrik had dat hij heel de nacht niet zou kunnen slapen met een blijtende baby voor hem maar hij was superflink en heeft geslapen als een roosje.