Het is al even geleden dat we deze reis gedaan hebben, maar we wilden ons reisverslag en foto’s toch nog delen met jullie. Zo kunnen jullie meegenieten van onze ervaringen in de grote omgeving van Washington DC.
Maandag 21 oktober 2019
De kindjes worden afgezet op school door de grootouders en wij vertrekken met z’n tweetjes voor een week naar Washington DC. Van check-in tot push back verloopt alles zeer vlot, tot we op de tarmac staan. We blijven nogal lang op dezelfde plaats staan en voelen dat er iets niet klopt. We krijgen alvast de veiligheidsinstructies van de stewardessen totdat de piloot ons meldt dat er een ernstig technisch probleem is dat eerst verholpen dient te worden. Kerekewere naar de gate… We mogen in het vliegtuig blijven zitten en een half uurtje later zijn we terug klaar voor vertrek. Echt gerust zijn we er niet in, want tijdens het taxiën herinnert de stewardess er ons aan dat de reddingsvesten onder iedereen zijn stoel te vinden zijn. Gelukkig landen we 8,5u later veilig en wel op Dulles international Airport, in Washington DC.
We halen onmiddellijk onze huurwagen op en rijden met de zonsondergang op de iconische route 66 – die hier trouwens maar een gewone autostrade is – naar Front Royal voor onze eerste airbnb overnachting. De mevrouw des huizes verhuurt een ’spare room’ en voor de rest mogen we gebruik maken van haar eigen living en keuken. We doen nog eerst wat inkopen van eten in Martin’s Grocery Store waar de inpakster bijna elk item in een apart zakske steekt. Wij trekken hier serieus onze ogen van open en verschieten van de ongelooflijke verspilling van plastiek. Ze denken dat ze het waarschijnlijk goed maken door op elk zakske de tekst “Reduce, Reuse, Recycle” te schrijven.
Dinsdag 22 oktober 2019
We hebben niet voor niets Front Royal als de start van onze reis gekozen. Het is namelijk hier dat de prachtige Skyline Drive start doorheen het Shenandoah National Park. In deze tijd van het jaar zou deze drive er heel mooi bij moeten liggen door de verschillende kleurschakeringen in de bomen met daarbovenop indrukwekkende vergezichten. Het belooft dus een weg te worden om onze vingers van af te likken. Het enige wat roet in het eten kan gooien is het weer en wil dat nu juist zijn wat er vandaag gebeurt. We rijden precies gans de tijd tegen een witte muur van mist en krijgen dus niet veel te zien. Ter hoogte van Thornton Gap vinden we het welletjes en besluiten om onze plannen te veranderen. We laten het park achter ons en rijden naar Charlottesville, een grote universiteitsstad. Ons toegangsticket voor Shenandoah is nog 7 dagen geldig, dus we zullen later deze week wel nog terugkomen.
Geen slechte keuze want door weg te rijden uit de bergen, komen we onder de wolken uit en krijgen weer wat meer zicht. Het is duidelijk dat we door Hillbilly-land rijden op een lange kronkelige baan langs verschillende landerijen waar volgens ons de meeste mensen met geweren rondlopen en de meesten Trump-minded zijn. Eenmaal in Charlottesville parkeren we de wagen en maken we een wandeling doorheen de Downtown Mall. In het Visitor Center krijgen we te horen dat we zeker de universiteit moeten bezoeken en de free tour kunnen volgen. De volgende tour begint om 14u dus gaan wij snel met de gratis bus naar het Rotunda-gebouw waar we dienen te verzamelen. Iets later dan 14u komen we aan en zien daar een groep met een gids stappen waar we ons stilletjes bij aansluiten om wat meer over de geschiedenis te leren. We volgen de groep overal tot we aan een bus komen waar ze allemaal op instappen om terug naar hun hotel te gaan. Blijkt dat we dus gewoon met een privé-gids aan het meegaan waren die aan een groep uitleg gaf. Achteraf begrijpen we de vele rare blikken van de groep wel en keren we dan maar met het schaamrood op ons wangen terug naar de plek waar de free tour ging starten. Gelukkig vinden we deze keer wel de juiste gids; een meisje die hier op de universiteit zit. We krijgen een uitgebreide uitleg over slavernij, de bouw van de universiteit en het moeilijke proces door de jaren heen om iedereen toe te laten op de unief (blank-zwart, man-vrouw). Wanneer onze tijd om is gaan we terug naar de halte om de gratis bus terug naar het centrum te nemen. Zonder bushokje en de vele liters water die hier vandaag uit de lucht vallen, stappen we als 2 verzopen kiekens op de bus.
Heel tevreden met de andere invulling van de dag, komen we voldaan aan op onze volgend airbnb adres in Waynesboro, de start van een volgende schitterende weg, de Blue Ridge Parkway. Morgen is er volop zon voorspeld dus dat belooft een mooie rit te worden.
Woensdag 23 oktober 2019
De zon maakt ons wakker en geeft ons al een voorsmaakje van de waaier aan kleuren die de bomen hier in de herfst krijgen. Tijdens het heerlijke ontbijt geraken we aan de praat met een koppel dat op weg is om hun dochter te bezoeken. We spreken over onze reizen en opeens zegt die man dat hij 2 jaar missionaris is geweest in Paraguay. Voordat we het goed en wel beseffen zijn we aan het spreken over hun religie en hun geloof in de Mormoonse Kerk. We krijgen nog wat papieren mee met wat uitleg, zodat we zeker niet vergeten wat hun waarden zijn. Na dit spirituele intermezzo zijn we terug toe om één te worden met de natuur en vertrekken we op onze 120 mijl lange trip langs de Blue Ridge Parkway richting Roanoke. De Blue Ridge Parkway is eigenlijk een 755 km lange weg die verschillende nationale parken in de Apalachen doorkruist en staat bekend als 1 van de mooiste routes in Amerika.
Aan de Humpback Rocks kiezen we voor een 2-uur durende wandeling waar we boven op de top een adembenemend uitzicht krijgen over de onderliggende valei. Om in dezelfde sfeer te blijven als deze ochtend eten we onze picknick op aan the Priest. Volgens het visitor center zijn de Crabtree Falls ook mooie watervallen, maar wij vinden het niet de moeite waard om hiervoor een redelijk lange omweg te doen. Door de vele stops onderweg begint de tijd wel snel door te tikken en is het voor dat we het weten al 16u30 als we nog maar halverwege de route zijn. We besluiten nog 1 stop te doen aan Peaks of Otter waar we even een pauzeren aan het meer, maar al weer snel moeten vertrekken om voor het donker aan ons hotel te zijn. Met de ondergaande zon komen de verschillende beestjes meer naar de straat zodat het vaak remmen is voor een overstekende eekhoorn of een hert langs de kant van de weg.
Aangekomen in Roanoke checken we in bij ons hotel en gaan dan op zoek naar de dichtsbijzijnde Taco Bell. Een beetje nostalgie voor mij, David, van toen ik nog klein was en een jaartje in Amerika gewoond heb. Terwijl we genieten (allee ikke dan toch) van de taco overlopen we de prachtige dag en kijken al uit naar wat we de volgende dag gaan doen. We zoeken nog even een winkel op voor de picknick van morgen en nemen al onze zakjes mee zodat de winkeljuffrouw al het gerief hierin kan steken. Ze kijkt naar ons als van “Really?!”, menen die toeristen dat nu echt? Blijkbaar is het hier niet de gewoonte om uw zakjes mee te nemen voor hergebruik (of was het omdat we zakjes meehadden van een andere winkel?).
Donderdag 24 oktober 2019
We staan vroeg op en vertrekken langs de highway naar Waynesboro voor een 2de poging om Shenandoah National Park te bezoeken. De zon is van de partij dus we kijken vol ongeduld uit naar deze uitstap. Voordat we Skyline Drive oprijden tanken we onze auto nog eens volledig vol voor een goede 20$ (omgerekend 18€), in onze ogen een schandalig goedkope prijs.
De vele stops onderweg opsommen zou jullie maar vervelen, maar neem van ons aan dat we na elke bocht en aan elke overlook wel eens gestopt zijn om van het indrukwekkende park en weg te kunnen genieten. Een kleine rustige wandeling doen we op de Blackrock Summit Trailhead. Een plaats waar precies een lawine van rotsen naar beneden gekomen is. Nadat we een bezoek gebracht hebben aan het visitor center van Big Meadows doen we nog een wandeling naar de hoogste top van het park, de Hawksbill Summit. Als mooie afsluiter parkeren we de wagen aan Signal Knob om daar te genieten van de zonsondergang over de vallei.
Nagenietend van de dag en blij dat we het park toch nog hebben kunnen zien, ondanks de eerste gefaalde poging, rijden we met de wagen in 1 trek door naar onze overnachting bij Mount Vernon.
