Blog van Griet en David

Maandag 07/08/2023

Welkom terug, na een tijdje van weggeweest te zijn. 

Deze keer reizen we af naar Denemarken en wordt het de vuurdoop voor een reis met een elektrische wagen. Ik had vooraf toch een lichte laadstress en was al een week bezig met de route te bekijken, laadstops onderweg te zoeken, kijken welke met onze laadpass werken, welke niet, maar uiteindelijk was al dit werk voor niets. Met de nodige laadapps op de telefoon en de routeplanner van de wagen bij de hand bleek het easy peasy. Zo hebben we 2 stops gedaan, 1 keer van een uur op de middag terwijl we onze lunch konden opeten en een andere keer voor een halfuurtje om ons vieruurtje op te eten. We hebben nergens moeten aanschuiven en laadpalen in overschot. Zo hebben we de 700km overbrugd tot in Kiel waar ons hotelletje was voor de nacht.

We waren aangenaam verrast door het stadje Kiel, dat er toch charmant uitzag ondanks dat het een havenstad is, zich vooral kenmerkend als vertrekplaats voor grote cruiseschepen en ferry’s. 

Dinsdag 08/08/2023

Moin, moin (*), een nieuwe dag, gisterenavond nog een halfuurtje bijgeladen tot 90% om vandaag een ganse dag te kunnen rijden.

Een prachtige route brengt ons van Kiel naar Puttgarden waar we onmiddellijk op de ferry kunnen rijden en we kunnen zelfs mee met een vroegere ferry.

Aangekomen in Denemarken bevinden we ons op het eiland Lolland, de naam belooft al veel, dus laten we er volop voor gaan. Eerste stop doet ons denken aan de snoepjes van Haribo, want we komen aan in het stadje Maribo. Dat we in de uitlopers zitten van de grote storm Hans, die de Scandinavische landen momenteel teistert, zullen we geweten hebben, want vandaag hebben we alle soorten weertypes gehad (behalve sneeuw). In Maribo worden we getrakteerd op een hele sterke wind zodat het ons spontaan doet zingen “arrivederci Hans, dit is je laatste kans”. We laten het ons niet tegenhouden en begeven ons naar de oevers van het meer van het stadje om onze picknick op te eten. Wat een prachtig meer is het, zeker de moeite waard om hier een mooie wandeling te maken langsheen de verschillende paadjes. Nadien nemen we opnieuw de wagen om de Margriet-route te volgen, nee, niet om “lekker te blijven hangen”, maar eerder een prachtige route aangeduid met Margriet-bloemetjes op bordjes. De weg brengt ons langsheen weides, meren, bossen, graslanden, leuke huisjes, kortom alles wat wij zoeken in een scenic-route. Onderweg komen we een oudere meneer tegen die ons laat meekijken doorheen zijn professionele verrekijker van de vele vogels in de verte. Deze man was duidelijk zijn hygge (**) aan het beleven en wou ons even laten meegenieten.

Wanneer we op weg naar onze volgende stop, het strand van Marielyst op het eiland Falster, een hevige regenbui, bliksem, wind en hagel over ons heen krijgen, lijkt het ons niet zo aantrekkelijk om in de regen een strand aan te doen, dus stellen we onze GPS in op de krijtrotsen op het eiland Møn. In “slechts” 497 treden staan we aan de voet van de krijtrotsen die tot 140 meter boven ons hoofd uitsteken. De kindjes amuseren zich met de zee te bedwingen met hun “magische” krachten en gooien steentjes in de zee als die niet luistert. Na lang genoeg de klim naar boven uitgesteld te hebben, beginnen we heel gezwind aan de tocht naar boven. De kindjes zijn we halverwege al kwijt en wij komen al puffend en zwetend terug boven. De kindjes lijken niet eens moe te zijn want die zijn alweer aan het spelen op een speeltuintje.

Na het welverdiende ijsje zetten we onze GPS in op onze AirBnB voor de komende 2 dagen in Karrebæksminde, waar we onmiddellijk gegroet worden door een wild hertje die door de tuin wandelt.

(*) Moin: een typisch woord voor Noord-Duitsland/Noord-Nederland. Het wordt gebruikt als een soort groet om iemand vriendelijk te begroeten. Als je moin, moin zegt, dan ben je extra welgezind en met het juiste been uit bed gestapt.

(**) Hygge: hiervoor bestaat geen vertaling, het is een soort levensstijl in Denemarken. Het komt neer op: tijd vrijmaken van de dagelijkse drukte om samen te zijn met mensen om wie je geeft – of zelfs alleen – om te ontspannen en te genieten van de stillere genoegens van het leven.

Woensdag 09/08/2023

Vandaag doen we het wat rustiger aan en vertrekken rond 11u naar het stadje Næstved. Doorheen het stadje komen we her en der verschillende minigolf-pleintjes tegen. Blijkt dat we hier gratis en voor niets clubs en balletjes kunnen ontlenen. Op die manier kunnen mama en papa het stadje verkennen en de kindjes kunnen ondertussen zich bezighouden met de verschillende holes. Professionele minigolfers zullen het wel niet worden, want soms is het om ter hardst op het balletje slaan. Het is dus uitkijken geblazen dat we geen club tegen ons hoofd krijgen. Uitgegolfd en uitgehongerd zoeken we een restaurantje op voor een lichte snack en besluiten we Tap&Vin (https://www.tapogvin.dk/) binnen te gaan. Als je hier in de buurt zou zijn, dan raden we dit tapas-restaurant meer dan aan. We betalen graag de extra cent voor het uitmuntend eten, zelfs de kindjes eten hier hun buikje goed vol.

Op de terugweg naar ons huisje stoppen we nog bij de Enø Bageri (bakkerij), een niet-te-missen-tip uit de reisgids van De Deense Margrietroute (zie www.Dansk.nl) die we ter harte nemen. Hier trakteren we onszelf op een heerlijk ijsje met bollen die tweemaal de grootte hebben van onze ijskar thuis met het vervelende Mr Sandman liedje. 

We zijn ook getuige van de werking van de ‘sprinkhaanbrug’, die Karrebæksminde verbindt met het eiland Enø ,en open-’springt’ voor grote boten. 

Donderdag 10/08/2023

Terwijl 2 hertjes in de tuin grazen, kuisen we het huisje op want ons verblijf zit er hier alweer op. Nadien zetten we koers naar Copenhagen opnieuw via de Margriet-route. 

Eerste stop brengt ons naar Stevns Klint. Deze streek is geklasseerd als UNESCO-werelderfgoed aangezien er vele geologen naar deze krijtrotsen komen om de rotsen te bestuderen voor sporen van de grote meteoriet-inslag die verantwoordelijk was voor het uitsterven van de dino’s. Na deze inslag was de aarde immers jarenlang gehuld in duisternis en het stof die toen neerdwarrelde is perfect te vinden in lagen van de rotsen.

We houden halt aan een oude mijn die de kalk ontgon om gebruikt te worden op de Deense akkers. De kindjes amuseren zich weer door op de rotsen te klimmen en steentjes in zee te gooien. Wanneer ze er genoeg van hebben gaan we naar het Højerup kerkje, waar er op 16 maart 1928 zich een tragedie voltrok. Het kerkje was immers gebouwd op de klif van de kalkrotsen en die dag brak er een groot stuk af van de wand en sleurde zo het koor-gedeelte van het kerkje mee. Gelukkig raakte niemand gewond, want de bevolking had dit al zien aankomen en hadden al een nieuw kerkje gebouwd en in gebruik genomen.

We zetten onze route verder om rond Ishøj op zoek te gaan naar trollen. Nee, niet de trollen waarmee ik op baan ben, maar de trollen van Thomas Dambo die her en der over Denemarken te vinden zijn. Deze kunstenaar maakt van houtafval reuzegrote standbeelden waar je naar op zoek kan gaan en waar kinderen op mogen spelen. Op https://trollmap.com kan je zien waar ze allemaal liggen en afchecken welke je al gevonden hebt. De eerste dag in Maribo hadden we er al 1 gevonden en hier in Ishøj gaan we op zoek naar 3 andere trollen: Oscar under the bridge, Thomas on the Mountain en Little Tilde.

’s Avonds checken we in, in het Scandic hotel Hvidovre (uitgesproken als hetvedovre, klinkt bijna als een vloekwoord van bij ons). Handig hier is dat we gedurende de nacht onze wagen aan de laadpaal kunnen hangen zodat hij ’s morgens volledig volgeladen is.