Blog van Griet en David

Zondag 18 september 2011

Vroeg opstaan om snel te kunnen vertrekken, maar daar is onze buurman met opnieuw een heerlijk kopje koffie. Echt sympathieke mensen die Graham en Meg, met hun 2 zonen. We krijgen nog wat handige tips om offroad te kunnen rijden en dan kunnen we na het uitgelopen klapke afscheid nemen van hen. Dit gebeurt met een dikke knuffel en het uitwisselen van gegevens. We geven ze ook het adres van onze blog mee voor wanneer ze ooit Nederlands zouden willen leren, je weet maar nooit…

Vervolgens is het rijden, rijden, rijden,… Eerst de Stuart Highway op, om dan de afslag te nemen van de Arnhem Highway recht naar het Nationale Park Kakadu. Eerste stop in het park is Mamukala Wetlands, waar we onze eerste Wallabi’s van deze reis spotten. Moedig als we zijn, willen we direct al een wandeling maken op de uitgestippelde trial, maar na een paar meters beslissen we dat het toch te warm is om nog verder door te stappen. Met de vliegen rond ons hoofd als huisdier voelen we ons ook nooit alleen.

We rijden even langs het visitors center in Bowali waar ze ons aanraden om snel naar Ubirr te rijden om nog de zonsondergang te kunnen meemaken. Dit lijkt een super tip te zijn wanneer we boven op de rotsen van Ubirr de zon zien dalen over de wetlands. We beklagen het ons wel achteraf dat we niet eerst onze tent opgezet hadden op de camping. Nu moeten we in het donker ons eten en tent nog opzetten. Dit zou een makkie geweest zijn wanneer we niet opgegeten werden door de muggen. aaarghh! Terwijl ik snel de nasi goreng klaarmaak, zet Griet de tent op. In de muggenvrije tent genieten we van het eten en overschouwen we onze eerste dag ‘on the road’.

Maandag 19 september 2011

Aaaaah, lekker lang geslapen, bij het buitenstappen van de tent eens goed uitrekken en daar zijn onze huisdiertjes weer (de vliegen, dus). Als trouwe zesvoeter komen ze ons direct begroeten en besnuffelen, om ons vervolgens een ganse dag te volgen. Ik vraag mij gedurende de dag af of we nu echt ruiken naar de naam van het park, maar wanneer we andere mensen observeren dan zien we dat iedereen dergelijke trouwe huisdiertjes heeft.

Vandaag is het een culturele dag. We bezoeken de rotswandschilderingen van Ubirr en Nourlangie. Hier zien we afbeeldingen die de aboriginals geschilderd hebben van herinneringen die ze willen vastleggen. Dit kunnen heugelijke zaken zijn zoals een grote visvangst (= een afbeelding van een grote vis op de muur) of minder heugelijk zoals het eerste contact met blanken (= een ventje met een pijp in de mond en de handen in zijn zakken).

Na deze sites is het opnieuw rijden geblazen. Dat dit een groot park is dat wisten we al, maar wanneer je de afstanden moet afleggen met de auto dan merk je dit nog beter. We rijden 80km naar de afrit voor Maguk, zetten de auto voor het eerst in 4WD en leggen de volgende 10km af op een gravelroad voor de overnachting van die nacht.

Uit onze fouten leren we, dus nog voor het ondergaan van de zon zetten we onze tent op en beginnen we te koken. Wanneer de hatelijke muggen daar dan zijn, (want ja, na de vliegen komen de muggen) zitten we al lang rustig in ons tentje te genieten van de noodles en een aflevering van ‘The Big Bang Theory’.

Dinsdag 20 september 2011

Vandaag is er één jarig, hoera, hoera… Jawel, ons Grietje is jarig. Bij gebrek aan een cadeau, besluit ik haar een dag te geven dat zij volledig mag samenstellen. Ze besluit er een dag van te maken met heel veel water. Als je weet dat de gemiddelde jaartemperatuur hier rond de 34 graden ligt, dan is elke plons in het water meer dan welkom. De camping in Maguk ligt zeer dicht tegen een poel waar het toegestaan is om in het water te gaan. Er wordt wel gewaarschuwd voor de krokodillen, maar we wagen het er ons op als we nog andere mensen een verfrissende duik zien nemen. Zwemmen in helder water omringd door hoge rotsen, hier zien we niet direct een krokodil in het water kruipen (dat hopen we toch). We blijven hier even nagenieten om dan opnieuw met de auto naar ergens anders te rijden.

Via een gravel weg bereiken we onze nieuwe bestemming, Gunlom. Aan de voet van een hoge rots ligt hier opnieuw een poel met een waterval. We laten deze poel voor wat hij is, want wij zijn geïnteresseerd aan wat bovenaan de waterval ligt. Een klimtocht van een halfuur in de hitte later, bereiken we de top van de rots en daar wacht onze beloning. Een drietal poelkes met een kleine waterval lonken naar ons om voor verfrissing te zorgen en zijt maar zeker dat dit deugd doet. Het is hier zo leuk dat er, voor dat we het weten, 2 zalige uren verstrijken. We laten ons ook vertellen dat hier een scène van Crocodile Dundee opgenomen zou zijn, we begrijpen waarom.

Opnieuw aangekomen aan de auto, nadat ik op een rots gestruikeld ben en mijn tenen opengehaald heb (I’m oké), gaan we richting Yellow Water voor onze overnachting. Het is Griet haar verjaardag, dus het mag een duurdere campig zijn. We gaan ook nog eens goed gaan eten in het restaurant en kruipen in onze tent. Een geslaagde verjaardag voor ons Griet al zeg ik het zelf.

Woensdag 21 september 2011

Zijn we nu al drie dagen in Kakadu en nog geen enkele krokodil hebben we kunnen zien. Dit kan zo niet zijn en dus boeken we een boottocht op de billabong van Yellow Water. 2 uur lang spotten we de ene krokodil achter de andere en krijgen we uitgebreid uitleg over de verschillende vogels op onze weg. Alle namen van de vogels kan ik u niet meer opnoemen, maar je kan er een paar zien in de foto’s bij dit blogbericht.

Na reeds een kleine 600km met onze auto in Kakadu vinden we de tijd rijp om hem te dopen door de weg terug naar Darwin af te leggen via de alternatieve 4WD-only track, de ‘Old Jim Jim road’. De staat van deze gravelweg is zeer goed, het enige obstakel dat we moeten overwinnen is het oversteken van een rivier. Dit was geen probleem, auto in L4 zetten en volgens de tip van onze buurman ‘low, slow and go go go’. Voor we het wisten waren we al aan de overkant van de rivier, makkie. Oké, er stond maar 30 cm water, maar voor ons was het al een hele onderneming de eerste keer door water. Griet was er eerst niet gerust in, maar toen we aan de overkant waren, vond ze het toch plezant en voor herhaling vatbaar.

Ondertussen zijn we weer aangekomen in Darwin voor een garagebeurt aan de auto morgen.